Crevits: ‘Ik geloof niet in een samenleving die bijeengehouden wordt met stokken en straffen’
Zonder de partij bij naam te noemen, richtte Vlaams minister Hilde Crevits (CD&V) in haar toespraak naar aanleiding van Rerum Novarum herhaaldelijk haar pijlen op voorstellen van coalitiepartner N-VA.
‘Ik geloof niet in een samenleving die bijeengehouden wordt met stokken en straffen. Verbondenheid, verantwoordelijkheid en engagement, dat is voor mij het onmisbare bindmiddel’. Dat zei Vlaams minister Hilde Crevits, boegbeeld van de christelijke arbeidersbeweging, tijdens haar toespraak op de vooravond van Rerum Novarum, in Gent.
Voor haar is engagement van onschatbare waarde. ‘Het valt niet in geld te vatten, maar ook niet af te dwingen met regels. Je kan het enkel koesteren en alle kansen geven om te groeien’. Engagement is hard nodig omdat nog teveel mensen moeten afhaken, zei ze.
Crevits verwees naar de mantelzorg, de strijd tegen armoede en eenzaamheid. ‘Waarom zou elk lokaal bestuur geen ‘schepen voor zorgzame buurten aanstellen?’, zei ze, verwijzend naar de mogelijkheid van steden en gemeenten om via wijkbudgetten een stukje van hun begroting te delegeren.
Voor Crevits is een leefloon ‘een instrument dat gemaakt is om kwetsbare mensen te ondersteunen, niet om ze te bestraffen’. Ze pleitte voor een stelselmatige verhoging van de minimumpensioenen en -uitkeringen. Ze wees er ook op dat er nog nooit eerder zoveel jobs geweest zijn, ‘maar toch zien we ook hier, op de arbeidsmarkt, dat te veel kwetsbaren achterblijven: laaggeschoolden, 50+’ers, mensen met migratieachtergrond, langdurig werklozen of personen met een beperking’.
En ze waarschuwde: ‘Voor mij geen kliklijnen, maar wel positieve maatregelen zoals het recente initiatief dat het voor ondernemers mogelijk maakt om specifieke doelgroepen tijdelijk prioriteit te geven. Bijvoorbeeld via positieve acties zoals opleidingsprogramma’s of stages’.
Iedereen moet de handen in elkaar slaan om de juiste maatregelen te nemen zodat de werkzaamheidsgraad van de meest kwetsbaren kan verbeteren. ‘Het moet onze gemeenschappelijke missie zijn om voor zo’n samenleving te blijven strijden. Een samenleving waar iedereen een warme thuis heeft, waar iedereen de kans krijgt op een werkbare job, waar iedereen een sterk diploma of kwalificatie kan behalen, waar iedereen uitzicht heeft op een duurzame toekomst en een sterke sociale zekerheid voor zichzelf en zijn kinderen en kleinkinderen’, besloot Hilde Crevits.
Luc Van Gorp: ‘Religie staat voor een comeback’
‘Ik ben er absoluut van overtuigd dat religie voor een comeback staat. Wij moeten niet bang zijn om over onze rijke erfenis te durven spreken. Niet om anderen uit te sluiten, maar wel om beter te begrijpen waar wij vandaan komen. Het brengt ons inspiratie om om te gaan met de grote maatschappelijke uitdagingen van onze tijd.’ Dat heeft CM-voorzitter Luc Van Gorp woensdagavond gezegd in zijn speech voor Rerum Novarum, het feest van de christelijke werknemersbeweging.
Van Gorp begon zijn speech met woorden van de Nederlandse hoogleraar transitiekunde Jan Rotmans. ‘Nieuwe technologieën in een wereld waar online alles met elkaar verbonden is, zet onze hele economie op zijn kop’, luidt het. En innovaties kunnen bedreigend zijn. ‘In een samenleving die vooral op groei gericht is, botsen we steeds meer op onze limieten. (…) We worstelen ook met onszelf. Nog nooit kenden we zoveel welvaart, maar ons welbevinden is niet gevolgd. (…) Het neoliberale denken, dat de absolute vrijheid van het individu predikt, maakt ons allemaal concurrenten van elkaar’, aldus Van Gorp. ‘De kennis van religie is bijna nihil geworden. Nochtans heeft het christelijk geloof onze cultuur en moraal eeuwenlang mee gestut en mee vorm gegeven. Meer zelfs, je kunt je de vraag stellen of wij zonder het christendom een democratische rechtsstaat hadden gehad. (…) Want het christelijk idee dat elke mens evenveel waard is, ongeacht zijn of haar bijdrage aan de maatschappij, blijft een revolutionaire gedachte die in grote delen van de wereld niet vanzelfsprekend is.’
Door radicaal de banden met onze levensbeschouwing door te knippen, zijn we volgens de CM-voorzitter op een gevaarlijk hellend vlak beland. ‘Want wie zijn eigen cultuur niet meer kent, kent zichzelf niet. En dan worden we vatbaar voor radicalisme, nationalisme en xenofobie. (…) En wat helemaal vreemd is: politici die zelf niet gelovig zijn, of zich daar in elk geval niet in profileren, werpen zich plots op als hoeder van de christelijke erfenis. Ze gebruiken de christelijke erfenis als cultuurpolitiek instrument in een strijd tegen de multiculturele samenleving. (…) Ook in Vlaanderen wordt nieuw rechts steeds nadrukkelijker pleitbezorger van een christelijk gedachtegoed dat in oorlog is met alles wat er anders uitziet.’
‘Hier moeten wij ons als middenveld krachtig tegen uitspreken. (…) Want in tegenstelling tot wat populisten ons willen doen geloven, wordt onze traditie gekenmerkt door gastvrijheid en empathische betrokkenheid bij mensen. Wie niet gastvrij is voor buitenstaanders, loopt in eigen kwetsbaarheid een groot gevaar.’
Volgens Van Gorp moeten we opnieuw durven spreken over onze inspiratie. ‘En ik voel stilaan een omslag. Ik ben ervan overtuigd dat secularisering als leidend verhaal haar beste tijd gehad heeft. Zingeving verdient opnieuw een plek op de agenda. Want uiteindelijk zijn wij allemaal zoekende mensen die willen begrijpen wat er rondom ons gebeurt.’