‘Kust moet pilootproject worden voor ouderenzorg’

© reuters

‘1.500 rusthuisbedden bijzetten is niet de oplossing die senioren aan de kust nodig hebben.’ Dat zeggen gerontoloog Nico De Witte (Hogeschool Gent) en stedenbouwkundige Brecht Vandekerckhove. Zij brachten in 2015 de noden en zorgbehoeften van senioren aan de kust in kaart in het boek ‘Ook de aangespoelden blijven’.

Uit cijfers van Christel Geerts (VUB) blijkt dat er minstens 1.500 rusthuisbedden tekort zijn aan de kust door de toenemende vergrijzing. De Witte en Vandekerckhove vinden niet dat je de vergrijzing kan oplossen met 1.500 rusthuisbedden. ‘Zelfs met 15.000 bedden zou je niet toekomen als je het puur demografisch bekijkt en ziet welke vloedgolf er nog op ons afkomt’, zegt Vandekerckhove. ‘Er is wel een tekort aan voorzieningen, maar rusthuisbedden zijn slechts een oplossing voor acuut zorgbehoevenden. Er is nood aan faciliteiten, assistentiewoningen en andere woonvormen. Je moet de senioren een woning geven, geen bed.’

Vandekerckhove roept op om de vergrijzing te omhelzen. ‘De expertise is er, de kritische massa is er en de kust heeft tal van troeven zoals mobiliteit, diensten, winkels,… De kust kan uitgroeien tot een woonzorgeconomie die toepasbaar kan zijn voor de rest van Vlaanderen.’ De Witte treedt hem bij. ‘Het probleem is dat tweedeverblijvers aan de kust stranden maar zich vooraf nooit de vraag stellen hoe het verder moet als ze ouder worden. We moeten daarin sensibiliseren. Ouderen verlaten vaak hun sociaal netwerk, of kunnen aan de kust niet meer rekenen op mantelzorgers omdat hun kinderen nog in het binnenland wonen’, aldus De Witte.

‘Ook de huisvesting aan de kust moet anders aangepakt worden, en afgestemd en aangepast worden aan senioren. Mensen willen ook steeds langer thuiswonen. Die uitdagingen stellen zich niet alleen aan de kust, maar eigenlijk in heel Vlaanderen. De kust kan wel een pilootproject worden.’

De Provincie West-Vlaanderen heeft lang hard gewerkt aan de uitdagingen, onder meer aan de hand van de studie ‘Ook de aangespoelden blijven’, maar door de zesde staatshervorming werd die opdracht een pak moeilijker. De provincie wilde een Masterplan Ouderenbeleid uitwerken op lange termijn, maar moest daar op terugkomen door de overheveling van de bevoegdheden.

‘De boodschap is eigenlijk nog altijd dezelfde. We hebben met de studie een signaal en een hulpmiddel willen geven aan de Vlaamse regering om te kijken naar de regionale verschillen op vlak van ouderenzorg en om daar het beleid op af te stemmen’, aldus gedeputeerde voor Welzijn Myriam Vanlerberghe (sp.a).

‘Ook al zijn we binnenkort niet meer bevoegd voor Welzijn, we zijn de situatie altijd blijven volgen en zullen Vlaanderen de nodige informatie en cijfers kunnen bezorgen. Het is wel dringend tijd dat daar aandacht naar uitgaat. Er komen veel actieve senioren bij aan de kust, maar ze staan er te weinig bij stil dat ze ooit hulpbehoevend zullen worden. We moeten daarom denken aan bewoonbaarheid, aan mobiliteit, enzovoort’, aldus Vanlerberghe.

‘Wat de cijfers betreft, die zijn wat ze zijn. We beschikken over de cijfers van januari 2016. Toen waren er 3.420 bedden en er is vraag naar 4.466 bedden. In heel West-Vlaanderen zouden er 3.000 bedden moeten bijkomen. Met die uitdagingen moet Vlaanderen aan de slag.’

Partner Content