Het is woensdag de 5de juni 1968, enkele minuten na middernacht. Met een grote lach op zijn gezicht stapt senator Robert (Bobby) Fitzgerald Kennedy, het V-teken gevend, van het podium in de prachtige danszaal van het Ambassadorhotel in Los Angeles, waar hij zojuist zijn overwinning had opgeëist in de race om de kandidatuur van de Democratische Partij voor de presidentsverkiezingen komende november. Zijn grote rivaal Eugene McCarthy had in de staat Californië, The Golden State, 41,8% van de stemmen gehaald, RFK 46,3%.
Kennedy haast zich naar de Colonial Room om daar een persconferentie te geven. Om tijd te winnen, kiest hij ervoor om via de keuken te lopen. Daar wacht de 24-jarige Sirhan Bishara Sirhan hem op, een Palestijn met een Jordaans paspoort, wiens ouders in 1957 naar de Verenigde Staten waren geëmigreerd na vele jaren als vluchtelingen in het Nabije Oosten te hebben doorgebracht nadat in 1947 Israël een groot deel van Palestina had bezet. Ondanks de enorme drukte weet Sirhan zijn revolver te richten op het achterhoofd van Kennedy, schreeuwt ‘Kennedy, you sonofabitsch’ en vuurt acht schoten; drie raken Kennedy in het hoofd, de schouder en de zij.
Toegesneld ambulancepersoneel brengt Kennedy naar het nabijgelegen Good Samaritan Hospital. De chirurgen daar slagen er in tijdens een drieënhalve uur durende operatie de kogelresten te verwijderen uit Kennedy’s hersenen, maar het is te laat. Op verzoek van Ethel, Kennedy’s vrouw, schakelen zij de apparatuur uit. Om 01.44 uur donderdag 6 juni overlijdt Robert Kennedy, 42 jaar oud.
In het appartement van Sirhan vindt de politie later een notitieboekje waarin deze Kennedy mede verantwoordelijk houdt voor het leed dat Israël de Palestijnen berokkent. Daarom moet hij sterven en wel op 5 juni, precies één jaar na het begin van de Arabisch-Israëlische Zesdaagse Oorlog. Hij zit nog steeds gevangen.
G/Geschiedenis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
