De waarheid over ons voedsel: weet u écht wat u eet?

De mens anno 2015 heeft eigenlijk geen idee meer van wat er in zijn eten zit, hoe het daar is terechtgekomen en wat voeding doet met zijn lichaam. Laurens De Meyer schetst in een nieuw boek een vlijmscherp beeld van onze voedingsindustrie.

De waarheid over ons voedsel: weet u écht wat u eet?

Laurens De Meyer, mede-initiatiefnemer van Dagen Zonder Vlees en industrieel ingenieur in de voedingsindustrie, pleit in het boek ‘Wat (w)eten we? De waarheid over ons voedsel’, voor meer bewustzijn over onze voeding. ‘Ik vind het verderfelijk dat de voedingsindustrie, gesteund door onwetende en/of onverschillige consumenten en gewetenloze politici, sloten geld verdienen op kosten van de menselijke en ecologische gezondheid’, schrijft De Meyer, die in het boek een onthullend beeld van onze voedingsindustrie schetst.

Het boek staat bol van concrete wanpraktijken die welig tieren. Een handvol multinationals wil echter niet dat we op de hoogte zijn van hun dagelijkse praktijken. Deze 7 feiten over uw dagelijkse kost had u misschien ook liever niet geweten.

Glanzend fruit

In de afdeling groenen en fruit staan koelkasten met vers versneden fruitsla of klassieke salade. De versheid van deze producten krijgt wel een bijzonder wrange nasmaak wanneer we een kijkje nemen achter de schermen. Een van de vertrouwelijke ingrediënten zijn de zogenaamde coatings, zoals Natural Seal. Het zorgt ervoor dat het fruit wordt afgeschermd van zuurstof waardoor het niet meer kan oxideren en dus ook niet meer kan verkleuren. Het fruit kan zo wekenlang zijn verse look behouden.

‘Magere’ yoghurt

De hoeveelheid suiker die aan producten wordt toegevoegd is niet te vatten . Zoals bij magere yoghurt bijvoorbeeld. Knoop dit in je oren: elk zuivelproduct dat zichzelf met een ‘mager’-claim op de borst slaat, behoort per definitie tot de categorie marketeers-onzin. De vetten in zuivel die worden vervangen door suiker zinj nu net die vetten waar je lijf dankbaar gebruik van maakt.

Rode zalm, slecht ogen

Het E-nummer canthaxantine wordt in voer voor gekweekte zalm verwerkt om de vis een fraaie rode kleur te geven. Bij kippenvoer levert het vollere gele eierdooiers op en frisser ogend kippenvlees. Want daar zitten we blijkbaar met zijn allen op te wachten. De stof valt onder de noemer ‘natuurlijke kleurstof’ en wordt gewonnen uit champignons en flamingoveren of gesynthetiseerd uit bètacaroteen. Helaas hebben wetenschappers vastgesteld dat te hoge blootstelling aan de stof schadelijk is voor de ogen. Canthaxantine werd daarom verboden in Nieuw-Zeeland, Australië en Zwitserland. Maar in de Europese Unie en de Verenigde Staten is het nog wel toegelaten.

Pseudokaas

Nepkaas is een rijzende ster in het firmament van het verwerkte voedsel. Kant-en-klare lasagnes, cheeseburgers en pizza’s gebruiken een substantie die lijkt op kaas en ruikt naar kaas, alleen is het geen kaas? Dergelijke nepkaas bestaat uit een mengsel van palmolie, melkeiwit en zetmeel. Het geheel wordt afgewerkt met een heleboel kleurstoffen en smaakstoffen zodat het neigt naar the real thing. Je kan één zelfde stukje ‘kaas’ de smaak geven van geit, schaap, camembert, emmentaler, gruyère,…

Luizen in aardbeienijs

Aangezien aardbeien vrij duur zijn, kiezen veel producenten ervoor om deze smaak te creëren op basis van tientallen verschillende chemische ingrediënten (voor alle duidelijkheid: geen daarvan hebben een link met echte aardbeien) en de typische aardbeienkleur wordt vaak gerealiseerd door het gebruik van karmijn dat wordt gewonnen uit de schildjes van de cochenilleluis. De cochenille leeft op schijfcactussen en is in hoge dosis giftig. Je kan karmijn, ofwel de luis in de pels, herkennen aan het nummer E120. Om kleurvastheid te krijgen, wordt er aan de geplette luizen nog een mespuntje tin of aluin gevoegd.

Als je gezond eet, heb je geen supplementen nodig.
Als je gezond eet, heb je geen supplementen nodig.© iStock

Brood in de supermarkt

Brood in de supermarkt wordt ingevroren geleverd en wordt er vijf minuutjes afgebakken. Er is niks ambachtelijks of authentieks aan, laat staan vers. Maar het verspreidt wel een aangename broodgeur in de supermarkt, goed voor de cijfers. Het brood dat je koopt in de supermarkt kan op die manier al een paar maandjes oud zijn. Vaak wordt ook gedacht dat donker brood sowieso gezonder zou zijn dan wit brood, omdat het meer vezels bevat. Als je weet dat de donkere kleur vaak wordt verkregen door kleurstoffen kom je als consument opnieuw bedrogen uit. Vooral de erg donkere broden danken hun tint veelal aan motextract of gebrande suikers.

‘Horror’varkensvlees

Bij het bereiden van varkensvlees kan een onaangename ‘berengeur’ vrijkomen. Het luchtje wordt veroorzaakt door bepaalde hormonen van mannelijke varkens. Om die geur te vermijden gaat men de mannelijke biggen castreren. Ze maken hiervoor een snede in het scrotum, snijden de zaadleiders door en scheuren de testikels van het varkenslijf… meestal zonder verdoving. Je moet geen selectie op zak hebben voor het wereldkampioenschap Empathisch Vermogen om je voor te stellen dat hier onuitstaanbare pijnen mee gepaard gaan. Het is niets minder dan pure horror die zich elke dag honderden keren afspeelt binnen de vier muren van onze varkensstallen. (TE)

Het boek ‘Wat (w)eten we?’ is verschenen bij Borgerhoff & Lamberigts en kost 19,95 euro.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content