Portret Paul Bekaert: de activist die van politieke zaken droomde

Paul Bekaert © Reuters

Wie is meester Paul Bekaert, de 68-jarige raadsman van de afgezette Catalaanse regeringsleider Puigdemont? Een gedreven Tieltenaar, die mensenrechten hoog in het vaandel voert. ‘Mijn studententijd opende mijn ogen: ik ben altijd solidair met verdrukten. Dat is mijn engagement.’ Een portret door kw.be.

Advocaat Paul Bekaert is een mensenrechtenactivist met een lange staat van verdienste. Hij werd in Kortrijk geboren op 9 december 1948 en groeide op in Meulebeke. Na zijn Latijn-Griekse humaniora aan het Sint-Jozefscollege in Tielt studeerde hij rechten aan de KU Leuven. Hij is getrouwd en vader van twee kinderen : Francis en Simon, die SP.A-schepen is in de Tieltse bestuursmeerderheid.

Liga voor Mensenrechten

In 1974 begon hij aan de balie in Brugge. In 2007 werd hij verkozen tot stafhouder. Naast zijn druk beroepsleven als advocaat en stafhouder, engageert Paul Bekaert zich al jaren als mensenrechtenactivist. Hij is lid van de raad van bestuur van de Liga voor Mensenrechten, die in 1954 werd opgericht en als doel heeft ‘de bestrijding van onrechtvaardigheden en willekeurige aanslagen op de rechten van het individu of van de gemeenschap’.

Paul Bekaert trad verschillende keren op als internationaal waarnemer en bezocht in die functie al vaak Noord-Ierland en het Baskenland, en recent in opdracht van de Orde van Vlaamse Balies Atlanta (VS), waar vijf Cubanen terechtstaan, onterecht. Als human rights watcher verbleef hij tussen 2001 en 2008 al vijf keer in de Palestijnse gebieden. Hij was onder andere in Gaza. Zijn laatste bezoek aan de Bezette Gebieden dateert van februari 2007. Hij is ook advocaat van de Turkse militante Fehriye Erdal en vroeger ook van de Basken Garcia en Moreno, die ETA-militanten onderdak zouden hebben gegeven.

De honden huilen en de karavaan trekt verder

In eerdere interviews zei hij onder meer : ‘Ik zoek de aandacht niet. Op mijn leeftijd laat mij dit koud. “De honden huilen en de karavaan trekt verder” is een Palestijnse spreuk die ik tot mijn lijfspreuk gemaakt heb. Zelf ben ik progressief, maar geen extremist!’

Vaak duikt hij als raadsman in terroristendossiers op.

Advocaat Paul Bekaert krijgt niet graag het etiket terroristenadvocaat opgekleefd: ‘Zo wil ik niet genoemd worden. Waarom doe ik zulke zaken? Ik ben daar vanuit de Liga voor Mensenrechten mee bezig. Dat is de taak van een mensenrechtenadvocaat.’

Het was als jonge advocaat al mijn droom om politieke zaken te pleiten, die ook internationale weerklank vinden. Ik doe het niet omwille van de publiciteit

Paul Bekaert

‘Vanwaar die interesse? Dat heeft me altijd geboeid. Met de Liga bezocht ik al verschillende landen, die de mensenrechten zouden schenden. Het gaat ook om veel meer dan om mensenrechten, ook om internationale betrekkingen… Het zijn precies die minderheden die verdrukt worden. Vanuit mijn studententijd was ik solidair met die verdrukten, een soort engagement. Het was als jonge advocaat al mijn droom om politieke zaken te pleiten, die ook internationale weerklank vinden. Ik doe het niet omwille van de publiciteit’, aldus meester Paul Bekaert in een interview enkele jaren geleden.

De zaak-Erdal

‘Ik doe evenveel zulke zaken in alle stilte’, zegt de Tieltenaar. ‘Maar als het opportuun is om iets in de publiciteit te gooien, dan doe ik dat. Ik weet dat ik voor de rest van mijn leven geassocieerd zal geworden met de zaak-Erdal. Drie keer per dag jezelf op tv zien, is soms wat van het goede te veel. Maar ja, dat sterkt wel de beroepseer. Maar het werkt in twee richtingen : het kan ook tegenvallen. Voor een advocaat is het een heel boeiende zaak. Het gaat uiteindelijk om heel fundamentele principes.’

Dat hij in ons land nu de raadsman van de afgezette Catalaanse regeringsleider Carles Puidgemont is, hoeft dus niet echt te verwonderen.

Dit betekent dan weer niet dat Paul Bekaert geïdentificieerd wil worden met zijn cliënt: ‘Een advocaat pleit in strafzaken altijd voor iemand die wat op zijn kerfstok heeft. Je pleit voor een moordenaar, een bedrieger, een seksuele delinquent… Je staat daarom uiteraard niet achter wat je cliënt heeft gedaan, je keurt dat niet goed. In zulke gevallen is het de taak van de advocaat om een go between, een onderhandelaar tussen de gevestigde macht en de cliënt te zijn. Tuurlijk blijven we een geweten hebben. Je gaat nooit zeggen dat je goedkeurt wat een moordenaar gedaan heeft’, liet hij in eerdere interviews optekenen.

Cultuur- en oorlogskenner

In Tielt was hij ook vele jaren voorzitter van de raad van bestuur van het cultuurcentrum Gildhof. Hij schreef ook verschillende historische werken over de oorlogen. Daarnaast schreef hij revues en massaspektakels. Onlangs trok hij nog met klasgenoten uit zijn vroegere collegetijd naar plaatsen in Tielt, die belangrijk waren toen de Duitse troepen tijdens WO I in de Europastad gekazerneerd waren. Daar werd trouwens de opdracht voor de eerste gasaanval gegeven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content