Meyrem Almaci (Groen)

‘Het Agreekment samengevat: operatie geslaagd, patiënt overleden’

Meyrem Almaci (Groen) Vlaams Parlementslid en gewezen voorzitter van Groen

Het privatiseringsfonds dat Griekenland van de trojka moet oprichten zou 50 miljard euro moeten opbrengen. Meyrem Almaci (Groen) bekeek de cijfers: ‘De prognose is dat die 50 miljard pas tegen 2115 is verdiend. Dus nog een eeuw Griekse miserie? Serieus?’

‘Het Agreekment samengevat: operatie geslaagd, patiënt overleden’

Het akkoord van de Eurogroep voor Griekenland heeft de verdienste dat het – voorlopig tijdelijk – een Grexit heeft vermeden. Maar de samenvatting van het Agreekment is ‘Operatie geslaagd, patiënt overleden’. En de patiënt is in dit geval, voor alle duidelijkheid, niet enkel Griekenland. De Deutsche Wirtschafts Nachrichten titelde: ‘Ende mit Grauen: die Abwicklung der Euro-Zone hat begonnen’. Een grauw einde inderdaad. Wat nu voorligt maakt de chaos en de problemen namelijk alleen maar erger.

Het is dan ook niet verwonderlijk vast te stellen dat er niet één econoom is die dit akkoord vandaag verdedigd. Hun reacties variëren tussen ‘onredelijk’, over crapuleus tot zelfs ‘complete waanzin’. Want de waarheid is dat dit akkoord zowel economisch, sociaal als democratisch totaal ondermaats is.

Giorgos Papandreou
Giorgos Papandreou© Reuters

Want wat te denken over een document dat als centraal element een fonds van 50 miljard euro bevat dat gespijsd zal worden door privatiseringen van overheidsbedrijven. Klinkt goed. In 2011 heeft Giorgos Papandreou zelf dit cijfer nog als mogelijke opbrengst genoemd van privatiseringen. Ambitieus zelfs.

Inderdaad ambitieus, Papandreou noemde het destijds een van ’s werelds ‘grootste privatiseringsoefening‘. Maar… iets te groots misschien.

In 2012 gaf de toenmalige Griekse verantwoordelijke voor het programma al toe dat het doel van 50 miljard eigenlijk zowat op goed geluk werd vastgesteld. Maar toch baseert de Eurogroep zich anno 13 juli 2015 nog steeds op dat nattevingerwerk.

Die laatste vaststelling is helemaal verbijsterend in het licht van de cijfers en analyses waarover men op dat moment al beschikte.

Op 26 juni 2015 stond in de IMF-nota over Griekenland al zwart op wit te lezen hoeveel de privatiseringen van de voorbije vijf jaar effectief hebben opgebracht: 3 miljard euro. En de prognose voor de komende jaren is dat de nieuwe privatiseringen jaarlijks wellicht zo’n 500 miljoen zullen opbrengen. Volgens deze prognose heb je die 50 miljard dan pas tegen 2115 verdiend.

‘Nog een eeuw Griekse miserie? Serieus?’

En van die 50 miljard gaat de eerste 25 miljard sowieso eerst naar de banken (2065). Pas daarna naar schuldafbouw (2090), en opnieuw pas daarna naar investeringen, a rato van 12,5 miljard elk. Geen wonder dat Paul Krugman de lijst van de Eurogroup in de NYT als waanzin omschreef. Nog een eeuw Griekse miserie? Serieus?

Maar het mag niet baten. Van de havens tot de electriciteitsdistributie gaan in de uitverkoop. En volgens de analyses van het IMF en andere economen zal die verkoop gerealiseerd worden aan dumpingprijzen. Potentiële kopers weten dat de Griekse overheid in een heel zwakke positie staat en zullen dus zeer lage prijzen bieden. Het ‘doel’ dat in dit akkoord staat is met andere woorden totaal onrealistisch.

Onderzoek in Duitsland naar de ervaring van de Treuhandstalt, de inspiratiebron voor dit hardnekkig idee wees uit dat die hele privatiseringsoperatie eigenlijk verlieslatend in plaats van winstgevend was.

Vernietigende psychologie

Bovenstaande beschrijving is een illustratie van de vernietigende psychologie en de dynamiek van de Eurogroup en de trojka: vasthouden aan economisch onzinnige recepten, het niet in acht nemen van duidelijke analyses, en zich eerder beroepen op nattevingerwerk en een oefening uit het verleden die ook toen onbevredigende resultaten gaf.

‘Stel je voor dat we op vergelijkbare manier in België beslissen om de NMBS, Electrabel en Belfius te verkopen’

Stel je voor dat we op vergelijkbare manier in België beslissen om de NMBS, Electrabel en Belfius te verkopen via een fonds, ons water te privatiseren en de licentie voor de haven van Antwerpen te verkopen. Wetende dat dit op 72 uur door het parlement gejaagd moeten worden, met een opbrengst ver onder de werkelijke waarde.

Stel je verder voor dat het niet daar stopt. Dat we moeten goedkeuren dat er meer competitie moet zijn onder… bakkerijen en melkproducerende bedrijven. Jawel. Twee voorbeelden van micro-economie waarover de Eurogroup vind dat ze beslissingsrecht moet hebben. In een nota die verder vergeet te vermelden op welke wijze vermogende Grieken een bijdrage kunnen leveren in deze crisis en enkel vaagweg spreekt over een bredere belastingbasis, vallen dit soort micromaatregelen die de nationale soevereiniteit aantasten, wel behoorlijk op. Naast de afschaffing van de soldenperiode en de zondagsrust voor winkels.

Charles Michel en Johan Van Overtveldt
Charles Michel en Johan Van Overtveldt© belga

Rob Heirbout (VRT) schrijft terecht over een vernedering. We zouden het zelf als land ook niet aanvaarden. In het licht van die vaststelling is het bijzonder pijnlijk te lezen hoe onze minister van Financiën Johan van Overtveldt (N-VA), daarin gevolgd door premier Charles Michel (MR), de CD&V en Open VLD, de positie van ons land als bruggenbouwer heeft verlaten. Internationaal staan we nu te boek als een van de hardliners in de Eurogroup, in het voorvechten van een hardvochtig afschrikkingsbeleid dat niet werkt.

Codewoord: hervormen

Ja, Griekenland moet hervormen. Maar de selectiviteit waarmee en de wijze waarop het vandaag moet hervormen is onaanvaardbaar. Het is een verkrachting van de democratische beginselen, onmenselijk in haar sociale effecten en economisch totaal onefficient. Het hypothekeert daardoor ook de terugbetaling van de leningen aan de lidstaten en dus ook onze Belgische burgers.

De beste illustratie voor dat laatste is de situatie van een jaar geleden. In 2014 werd de austeriteitspolitiek op pauze gezet. De groei kwam terug. Athene had een surplus, niet dankzij de austeriteit, maar in de korte afwezigheid ervan.

De vraag die zich nu stelt is: wat nu? Europa moet menselijke oplossingen voorzien die financieel realistisch zijn. Als groenen kiezen wij voor hervormen op een menselijke en realistische manier . zoals bijvoorbeeld de hervorming van de gigantisch dure Griekse defensie. Ter illustratie. Griekenland kocht de voorbije jaren voor 1,7 miljard Duitse tanks, zes Duitse duikboten met een kostprijs per stuk van 1,3 miljard euro en bestelde ook nog eens zes Franse fregatten. Geen wonder dat er niks van in het akkoord staat.

Maar ook het hervormen van het systeem met haar uitwassen van corruptie, cliëntelisme en favoriseren van grote vermogens, is noodzakelijk. Zoals het eindelijk echt werk maken van de Lagarde lijst met vermogende Grieken die illegaal hun geld wegsluisden,…

Tenslotte moeten de Griekse economie hervormen richting toekomstgerichte sectoren, zoals bijvoorbeeld hernieuwbare energie. Het land heeft massa’s zon, water en wind, en heeft dus een ideale uitgangspositie om van energie-arm land een energie-exportland te worden. Twee Duitse milieu-instituten schreven vorig jaar al in hun rapport over de opportuniteiten op dat vlak.

De analyses liggen er. Nu is het een kwestie van gezond verstand, weg van de vernedering en de wraakoefeningen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content