Het online magazine Politico heeft de Sloveense onderzoeksjournaliste Anuska Delic opgenomen in haar lijst met 28 Europeanen ‘om het komende jaar in de gaten te houden’. Ook Europarlementslid Guy Verhofstadt, de Nederlandse premier Mark Rutte en de Duitse politicus Christian Lindner prijken op de lijst.
Voor het derde jaar op rij publiceert de invloedrijke website Politico een overzicht met Europese politici, zakenlui, artiesten en schrijvers die ‘Europa vormgeven, dooreenschudden en in beweging zetten’. Een belangrijke positie bekleden volstaat niet om opgenomen te worden in de zogenaamde Politico 28, klinkt het. ‘Ons doel is om hen te vinden die écht – en soms onverwacht – vorm geven aan hun land of aan de EU.’
Vorig jaar prijkte onder meer Daphne Caruana Galizia op de lijst, de Maltese onderzoeksjournaliste die in oktober 2017 werd vermoord met een bom onder haar auto. Ook voor de ‘Klas van 2018’ heeft Politico een onderzoeksjournaliste geselecteerd, de Sloveense Anuska Delic. Zij is de initiatiefneemster van The MEPs Project, dat pleit voor meer transparantie rond de onkostenvergoedingen van Europarlementsleden, en waar Knack aan meewerkt. Volgens Politico wil Delic ‘een gat slaan in de muren van het Europees Parlement’.
Boven op hun brutosalaris van 8.484 euro krijgen de 748 leden van het Europees Parlement, waaronder 21 Belgen, elke maand een forfaitaire onkostenvergoeding van 4.342 euro. Goed voor jaarlijks 39 miljoen euro, maar waar dat geld naartoe gaat, weet geen mens: niemand controleert of het geld correct besteed wordt, en de parlementsleden zelf moeten geen onkosten bewijzen.
In 2015 vroeg The MEPs Project – een internationale samenwerking tussen 48 journalisten van Knack, NOS, Stern, Newsweek Poland en 24 andere media – bij het Europees Parlement documenten op over de onkostenvergoedingen van de Europarlementsleden. Dat gebeurde op basis van de Wet op de Openbaarheid van Bestuur.
Het Europees Parlement weigerde de documenten publiek te maken. Het schermde met privacy-bekommernissen én een vermeende buitensporige werklast die het gevolg zou zijn van het vrijgeven van de documenten. Bovendien argumenteerde het parlement dat het geen documenten bijhoudt over hoe de Europarlementsleden hun algemene onkostenvergoedingen besteden. Daarop stapten de journalisten naar het Europees Hof van Justitie in Luxemburg, dat er onder meer op toeziet dat de EU-wetgeving in alle lidstaten op dezelfde wijze wordt geïnterpreteerd en toegepast. Eind oktober vond in Luxemburg een openbare hoorzitting plaats in het proces, dat momenteel nog altijd loopt.
Intussen vroegen de journalisten zélf bij de 748 Europarlementsleden info op over hun onkostenbestedding. Daaruit bleek onder meer dat drie Belgische Europarlementsleden kantoorruimte bij hun eigen politieke partij huren.
Indien Anuska Delic en haar collega’s van The MEPs Project het proces voor het Europees Hof zouden winnen, kan dat volgens Politico ‘een precedent scheppen dat ook kan toegepast worden op andere instellingen, die zo verplicht zouden worden om de onkosten van Eurocommissarissen en rechters publiek te maken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier