Diamanten met foutjes in hun kristalstructuur kunnen schakelaars voor kwantumcomputers worden.
Fysicus Ben Van Duppen van de UAntwerpen beschrijft met een aantal collega’s in Science hoe ze erin geslaagd zijn licht in te zetten om kwantummechanische effecten van materialen te zien. Ze vangen licht in een net van koolstofatomen, waardoor de lichtdeeltjes zo sterk vertraagd worden dat ze ongeveer even snel gaan als de elektronen in het materiaal. Daardoor gaan elektronen en lichtdeeltjes met elkaar spelen: de elektronen surfen als het ware op de lichtgolven.
Met de nieuwe methode kunnen de eigenschappen van veelbelovende materialen onderzocht worden, zoals supergeleiders: materialen die elektrische stroom geleiden zonder daarbij energie te verliezen.
In Physical Review Letters werd een doorbraak in het onderzoek naar kwantumcomputers gepresenteerd. Wetenschappers konden twee diamanten via kleine onnauwkeurigheden in hun kristalstructuur kwantummechanisch aan elkaar koppelen. Zo kunnen ze als hoogsensitieve sensoren of als schakelaars voor kwantumcomputers dienen. De foutjes in een diamant kunnen beschouwd worden als ‘kwantumtoestanden’ van een materiaal, die véél stabieler zijn dan wat doorgaans de regel is. Daardoor kunnen ze beter bestudeerd worden. De interacties gebeuren op nanoschaal.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
