Othman El Hammouchi

‘De dubbele standaard van de N-VA verraadt haar problemen met moslims’

Othman El Hammouchi Filosoof en opiniemaker, auteur van 'Lastige waarheden' (Polis)

Voor opiniemaker Othman El Hammouchi is het duidelijk. De ‘spreidstand met betrekking tot de joods-orthodoxe gemeenschap’ maakt duidelijk dat N-VA een ‘anti-moslimagenda’ heeft.

De toetreding van voormalig hoofdredacteur van Joods Actueel Michael Freilich tot de N-VA vormt de vervollediging van een transformatie die reeds enkele jaren bezig was binnen die partij. Vandaag is elke laatste schijn dat de partij geen bijzondere problemen zou hebben met moslims in onze maatschappij verdwenen.

De dubbele standaard van de N-VA verraadt haar problemen met moslims.

Achter het universalistische discours van de N-VA over ‘de Verlichting’ schuilt in realiteit een enggeestige radicaalrechtse identitaire haat. Elke moslim is ‘dé Ander’, iemand die hier niet thuishoort. Hun spreidstand met betrekking tot de joods-orthodoxe gemeenschap maakt dit duidelijker dan ooit.

Sharia en halacha

Het is geen geheim dat de gelijkenissen tussen het orthodoxe, rabbijnse jodendom en de islam legio zijn. Beide geloofstradities zijn legalistisch en ritualistisch, beide houden er sociaal conservatieve opvattingen op na, beide zijn semitisch in hun structuur.

De manier waarop ze echter vandaag behandeld worden door identitaire bewegingen, waaronder de N-VA, is zeer verschillend. Zo wordt de sharia, het islamitisch persoonlijk recht, voortdurend bestempeld als ‘barbaars’ en voorgesteld als een bedreiging, terwijl het Joodse equivalent, de halacha, gespaard blijft. We vinden echter de meest afschuwelijke straffen terug in het Joodse recht, zoals onder andere blijkt uit deze opsomming uit het zeer autoritatieve joodse wetboek Misjnee Tora van de grote Maimonides, een rabbijn, rechtsgeleerde, filosoof en arts die leefde in de twaalfde eeuw:

‘De Tora noemt 18 mensen die geëxecuteerd worden door steniging, (…) 10 door verbranding, (…) 2 door onthoofding, (…) en 6 door wurging.’

Deze straffen werden natuurlijk niet uitgevoerd, net zoals de zware hadd-straffen uit het islamitisch recht historisch niet werden uitgevoerd. Iedereen die wat vertrouwd is met de geschiedenis en de aard van premoderne rechtssystemen weet dat. De gratuite executies van homo’s in Iran en Saoedi-Arabië zijn een zeer modern fenomeen. Dat het gebrek aan kennis echter alleen ten koste gaat van moslims, zegt veel over de achterliggende gedachte die speelt.

Hoofddoeken

De hoofddoek wordt voortdurend bestempeld als een symbool van onderdrukking van de vrouw door de N-VA. Zo vergeleek Zuhal Demir de hoofddoek onlangs tegen mij op Twitter nog met een ‘pamper’.

https://twitter.com/Zu_Demir/status/1090522285872697344Zuhal Demirhttps://twitter.com/Zu_Demir

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

550rich3153600000Twitterhttps://twitter.com1.0

Ook hebben N-VA-kopstukken een switch gemaakt in hun retoriek over religieuze symbolen. Het gaat namelijk steeds minder over de neutraliteit van de staat, maar over het mijden van ‘onderdrukkende ideologie’. Daarmee geeft de NVA expliciet toe specifiek problemen met de islam te hebben. Ze verklaren zich bovendien ook tegen de liberale staat en samenleving door meningen en gebruiken te willen verbieden waarmee ze het oneens zijn. ‘Onderdrukkend’ is een subjectieve categorie. Velen vinden de Vlaamse vlag bijvoorbeeld racistisch, beledigend en dus ‘onderdrukkend’, maar dat rechtvaardigt (gelukkig maar) nog geen verbod.

Hoe is het met het jodendom gesteld op dit punt? Het is algemeen bekend dat orthodoxe joodse vrouwen hun haar bedekken na het huwelijk. De regel is terug te vinden in de Talmoed, in het traktaat (masechta) Ketoebot van de hoofdafdeling (seder) Nasjiem:

‘Het verbod voor een [getrouwde] vrouw om naar buiten te gaan met een onbedekt hoofd is niet louter een gewoonte van Joodse vrouwen. Het behoort tot de wet van de Tora (…)’

Waarom is het bedekken van het haar plotseling niet gericht tegen ‘de Verlichting’ en de vrouwenrechten? Ook in het jodendom maakt de traditie deel uit van een preutse morele dresscode, de zogenaamde Tzniut. Het is geen toeval dat we de N-VA daar nooit over horen spreken.

Homo’s en vrouwen

Hetzelfde patroon herhaalt zich ten aanzien van de netelige kwesties van homoseksuele relaties en de organisatie van het gezin. Wat het eerste betreft, laat ik het liefst Freilich zelf aan het woord, die in een interview met Joël De Ceulaer voor de krant De Morgen het volgende zei:

‘Als iemand als homoseksueel wil leven, mag hij dat doen. Maar dan buiten de Joodse gemeenschap. Hij kan er in elk geval niet binnen de gemeenschap mee te koop lopen.’

Wat betreft traditionele genderrollen en het gezag van de man binnen het gezin, spreekt het uiteraard voor zich dat orthodoxe joden en moslims op dezelfde lijn zitten. Joods-orthodoxe vrouwen zijn grotendeels verantwoordelijk voor het huishouden, mannen voor de broodwinst en de rituelen, waarvan getuige een van de gebeden die orthodoxe mannen aan het begin van de dag reciteren, waarin ze God bedanken ‘omdat hij me niet als vrouw heeft geschapen’.

Discrepantie

Hoe rijmt de N-VA dit allemaal? Hoe verklaren ze dat ik als moslim met precies dezelfde opvattingen niet ‘verlicht’ genoeg ben, maar dat orthodoxe joden (of bijbelvaste christenen) dat wel zijn? Wel, meestal krijg je eenvoudigweg geen antwoord van N-VA-kopstukken op die vraag. Bijzonder verhelderend waren echter de opmerkingen van N-VA-voorzitter Bart De Wever naar aanleiding van de controverse met Aaron Berger en de CD&V.

Hij betreurde het dat de ‘joods-orthodoxe gemeenschap’ met hun ‘subtiele cultuur’ te kijk werd gezet. Er was geen retoriek te bespeuren over het gebrek aan man-vrouwgelijkheid of onderdrukking, die er onvermijdelijk wél is als het om moslims gaat, zoals wanneer een moslimkoppel uit Mechelen niet kon trouwen omdat de dame de eerste schepen geen hand wilde geven. Sterker nog, Bart De Wever zei expliciet dat je de joods-orthodoxe gemeenschap ‘oneer zou aandoen’ door te zeggen dat ze geen respect hebben voor vrouwen omdat ze hen de hand niet willen schudden.

Gevraagd naar deze discrepantie antwoordde hij dat joden niemand willen bekeren, dat de islam anti-westerse bewegingen kent en moslims aanweziger zijn in criminaliteits- en overlaststatistieken, en dat moslims participeren aan de samenleving. Het is een prachtig voorbeeld van de identitaire, met haat vervulde logica die de partij vandaag tegenover moslims hanteert. Als je mensen probeert te bekeren tot je standpunt, zijn haat en juridische handicaps tegen je persoon blijkbaar gerechtvaardigd – tenzij je een politieke partij bent natuurlijk.

Het tweede punt stelt in feite dat moslims collectief gestraft mogen worden omwille van wat enkelingen onder hen doen. Dit is precies dezelfde extreem-identitaire redenering die terroristen hanteren: hét Westen heeft ‘ons’ aangevallen, dus mogen we wraak nemen op ‘hen’. Rancunes worden gecollectiviseerd, waardoor individuele verantwoordelijkheid van geen tel meer is. Gaan we burgerrechten vanaf nu soms laten afhangen van hoe iemands ‘groep’ het doet in de statistieken? En wat heeft misdadigheid te maken met de islamitische godsdienst? Het soort kleine criminelen waar hier naar verwezen wordt zijn vaak fervente drinkers en drugsgebruikers die het verbod op buitenechtelijke relaties niet erg serieus nemen. Maar omdat zij een ‘Ander’ zijn, wordt hun ‘vreemde’ godsdienst mee op de hoop gegooid.

Het moet allemaal niet consistent zijn, want het draait niet om de argumenten en ideeën die gepresenteerd worden.

Tenslotte vindt de N-VA dus blijkbaar dat moslims er goed aan zouden doen om zich compleet te segregeren, dan zou men hen en hun religieuze levensstijl met rust laten. Los van de verschrikkelijke maatschappelijke schade die de gettoïsering van 7% van de bevolking met zich zou meebrengen, gaat dit gewoon lijnrecht in tegen de N-VA-retoriek over integratie.

Maar het moet allemaal niet consistent zijn, want het draait niet om de argumenten en ideeën die gepresenteerd worden. Het is de achterliggende identitaire anti-moslimagenda die telt. De N-VA haat moslims niet omdat ze het oneens zijn met hun opvattingen, maar omdat ze voor hen een ‘zij’ zijn, een buitenlandse invaller, een externe entiteit die ‘ons’ en ‘onze waarden’ komt verdrijven. Dat is hetzelfde soort haat dat voortdurend onder verscheidene dekmantels terugkeert in de geschiedenis. Het wordt tijd om ertegen te ageren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content