Groen, SP.A en Vlaams Belang schieten met scherp: ‘De Wever wijst “links” met de vinger, maar vergeet dat zijn partij aan de macht is’
Verscheidene politieke partijen zijn scherp voor het opiniestuk van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Tom Van Grieken (Vlaams Belang) noemde het ‘een bliksemafleider voor het eigen falend beleid’. Volgens SP.A ‘criminaliseert De Wever mensen die hun geweten volgen’.
In een opiniestuk in De Morgen schreef N-VA-voorzitter Bart De Wever dat ‘de linkse oppositie moet kiezen: ofwel iedereen opvangen en grenzen openstellen, ofwel ons sociaal systeem op het huidige niveau handhaven’. Voorts beschuldigt de partijvoorzitter de linkse oppositie en ngo’s ervan mee verantwoordelijk te zijn voor het ontstaan van een ’tweede Calais’ in het Brusselse Maximiliaanpark, door de aanpak van de regering te dwarsbomen.
Partijvoorzitters van Groen en SP.A Meyrem Almaci en John Crombez en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken zijn kritisch. Volgens Van Grieken geeft het stuk blijk van ‘nauwelijks verholen hypocrisie’ en is het ‘een bliksemafleider voor het eigen falend beleid’.
Van Grieken beschuldigt de ‘N-VA-regering’ er ook van te ‘besparen op eigen mensen om de immigratiefactuur te bekostigen’. ‘De immigratiefactuur bedraagt volgens een uiterst conservatieve schatting elk jaar zo’n 7,2 miljard euro, terwijl de armoede in dit land intussen schrikbarende proporties aanneemt’, besluit hij.
‘De Wever criminaliseert mensen die hun geweten volgen’
SP.A-voorzitter John Crombez betwist de stelling dat ‘links’ moet kiezen tussen open grenzen of de welvaartsstaat. ‘Het zijn niet de oorlogsvluchtelingen maar wel uzelf die al meer dan 5 miljard geschrapt heeft in de sociale zekerheid’, werpt hij de N-VA-voorzitter voor de voeten.
Hij ontkent dat er iets bestaat als een ‘linkse migratie-industrie’. Wat zondag gebeurd is, is een kwestie van mensen die andere mensen wilden helpen, stelt de partijvoorzitter. ‘In tegenstelling tot wat u schrijft, beseffen zij dat open grenzen geen optie zijn. Dat u de vluchtelingen in het Maximiliaanpark (hun) waardigheid al lang ontnomen hebt, wisten we al. Nieuw is nu dat u ook de waardigheid en de trots hebt ontnomen van die duizenden mensen die – op eigen initiatief – gewoon anderen willen helpen.’ De Wever criminaliseert mensen die hun geweten volgen, aldus Crombez.
Een gelijkaardig geluid klinkt bij Groen. ‘Geen enkele partij pleit voor open grenzen. Bart De Wever organiseert concurrentie tussen vluchtelingen en zieken, armen en gepensioneerden. Progressieven pleiten voor menselijkheid én gecontroleerde migratie’, reageert voorzitter Meyrem Almaci. Ze vraagt ‘de gevaarlijke demagogie’ te stoppen. In realiteit is sociale zekerheid niet in gevaar door vluchtelingen maar wel door het besparingsbeleid van regering, klinkt het verder. Ook SP.A en PS uitten die kritiek.
‘Eerder principekwestie dan kostenkwestie’
Ook Ive Marx, hoogleraar in sociaaleconomische wetenschappen aan de UAntwerpen reageerde op het opiniestuk. Marx vindt het nuttig om een debat te voeren over de vraag of een ruimhartig migratiebeleid wenselijk is. ‘De vraag hoeveel mensen we kunnen verwelkomen is legitiem, aangezien we niet echt goed zijn in het bieden van adequate sociale bescherming.’ Of we opvang moeten organiseren voor transitmigranten is volgens de hoogleraar eerder een principekwestie dan een kostenkwestie. ‘Dringende medische hulp is de enige voorziening voor mensen zonder papieren, en die kost 60 miljoen euro per jaar. In het geheel van sociale uitgaven is dat een druppel in een emmer.’
Ook roept hij voorstanders van een gul migratiebeleid op duidelijk te maken hoe ze nieuwkomers een plaats in onze samenleving gaan geven. ‘Meer sociale uitgaven en meer belastingen kunnen een antwoord zijn, maar dan moet men daar wel eerlijk over zijn.’
Hierover nadenken is belangrijk, omdat volgens Marx veel migranten in ons land in armoede leven, zelfs diegenen met de Belgische nationaliteit. ‘We hebben eigenlijk al veel mensen toegang en verblijfsrecht gegeven. Veel van die mensen verwerven echter geen toegang tot stabiel werk en hebben daarom vaak geen recht op adequate uitkeringen.’