Knack onderzocht het twittergedrag van Vlaamse politici

© web

Vlaamse politici communiceren graag op Twitter. Maar hoe ze dat doen, varieert sterk. Knack analyseerde honderdduizenden tweets, zo’n 16.000 interacties, en leerde onder meer dat Siegfried Bracke meer met SP.A’ers dan met zijn eigen partij praat.

Met behulp van enkele technische tools verzamelde Knack alle tweets (zo’n 600.000) van 251 Vlaamse politici en 7 politieke partijen, en liet ze analyseren door Kristof Boghe, in het verleden docent data-analyse aan de KU Leuven en marketingonderzoeker voor iVox.

Politici blijken Twitter vooral te gebruiken om binnen hun partij te communiceren. Dat geldt met name voor de CD&V en de Open VLD. ‘Wanneer zij politici of partijen vermelden, dan gaat het over de eigen rangen’, zegt Boghe. ‘Zo verwonderlijk is dat niet: ze zitten allebei in de federale en de Vlaamse coalitie, en tweeten vooral schouderklopjes over de verwezenlijkingen van hun beleid.’

Bij de N-VA loopt de communicatiestroom anders. ‘Zij richt zich meer dan haar coalitiepartners op andere partijen, voornamelijk op de SP.A.’ Al stromen de berichten in twee richtingen. ‘De N-VA is voor de oppositie de kop van Jut, waardoor er een soort kibbelkamer ontstaat. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken vermeldt vaker de account van de N-VA en van Theo Francken dan die van zijn eigen partijgenoten Gerolf Annemans of Filip Dewinter. Bij Groen vermeldt Kristof Calvo behalve de account van zijn partij het vaakst de N-VA. En SP.A-voorzitter John Crombez verwijst het vaakst naar Siegfried Bracke (N-VA), vaker dan naar zijn eigen partij, en vervolgens naar Johan Van Overtveldt (N-VA).’ Voor een goed begrip: de analyse onderzoekt niet wie de gesprekken (in de praktijk vaak ruzies) op gang brengt.

Knack onderzocht het twittergedrag van Vlaamse politici

Taalgebruik

– Partijen onderscheiden zich op Twitter sterk door hun taalgebruik. Het woord ‘proficiat’ komt het vaakst (1 op 3) van een CD&V-politicus. De partij blinkt uit in verbindende termen: ‘overleggen’, ‘dialoog’, ‘succes’, ‘bezoek’, ‘versterking’, ‘samenwerking’ enzovoort.

Open VLD verwijst vaker naar ideologische grondslagen dan andere partijen, met expliciete vermeldingen van ‘liberaal’, ‘vrijheid’, ‘blauw’, ‘goesting’ en ‘optimisme’. Ook de eigen thema’s en beleidsdomeinen worden gepromoot: ‘ondernemerschap’, ‘economie’, ‘flexi-jobs’, ‘horeca’, ‘bijverdienen’ et cetera. Ook ‘vrouwen’ en ‘mama’s’ komen bij de liberalen vaker aan bod.

– Bij de SP.A valt het woord ‘gezinnen’ in verhouding vaker dan bij andere partijen. Ook ‘facturen’, ‘duurder’, ‘kinderarmoede’, ‘kinderbijslag’, ‘sociaal’, ‘besparingen’, ‘onrechtvaardig’ en ‘pensioenen’ vallen geregeld. Zeer opmerkelijk: ‘vakbonden’ en ‘stakingen’ worden minder vaak vermeld.

Groen-politici vermijden de term ‘links’, men verkiest kennelijk ‘progressieven’. Daarnaast voeren klassieke thema’s de boventoon, met termen als ‘alternatief’, ‘oplossingen’, ‘kernuitstap’, ‘klimaat’, ‘lucht’, ‘auto’s’, ‘verkeersveiligheid’ en ‘huurmarkt’.

Kristof Boghe merkt op dat de SP.A geregeld inspeelt op groene thema’s (zwerfvuil, plastic, statiegeld), en dat Groen op zijn beurt vaak tweet over socialistische thema’s (kinderarmoede, discriminatie en racisme). ‘Je zult Groen-leden minder vaak betrappen op woorden zoals proficiat, succes, vooruitgang of schitterend’, aldus de analist. ‘Groen mijdt het migratiedebat niet, maar het vermijdt wel woorden die migranten negatief framen, zoals “illegalen” of “vreemdelingen”.’

N-VA richt zich meer dan haar coalitiepartners op andere partijen, voornamelijk op de SP.A.

N-VA speelt nadrukkelijk in op migratie en het afslanken van de overheid. Hier vind je veel vaker woorden als ‘migratie’, ‘asiel’, ’taxshift’, ‘belastingdruk’, ‘overheidsbeslag’, ‘koopkracht’, ‘instroom’ en ‘migranten’ terug. ‘De partij schuwt eerder rechtstreekse verwijzingen naar de islam’, zegt Boghe. ‘Zo komt “islamisering” in alle N-VA-tweets maar twee keer voor. Die term wordt uitsluitend gebruikt door Vlaams Belang.’

Wel gaat het bij de N-VA vaker over groepsentiteiten, met woorden zoals ‘socialistisch’, ‘communist’, ‘Vlaming’, ‘Walen’, ‘Catalonië’ en ‘PS’. Ook geen verrassing is de frequentie van de termen ‘vakbond’, ‘staking’, ‘ACW’ en ‘ARCO’.

Kaart

Al die informatie werd in een intrigerende kaart gegoten, die u op Knack.be kunt bekijken. U zult merken dat niet elke politicus dezelfde kleur heeft als zijn partijgenoten. ‘Hun communicatiegedrag op Twitter komt bijna altijd overeen met hun partijgenoten. Maar er zijn uitzonderingen’, legt Boghe uit. ‘De liberaal Sven Gatz tweet bijvoorbeeld vaak met zijn coalitiepartners. N-VA’er Siegfried Bracke leunt dan weer zeer dicht bij de SP.A-cluster. Al komt dat bijna uitsluitend omdat hij de Gentse burgemeester Daniël Termont en SP.A-voorzitter John Crombez meer vermeldt in zijn tweets dan om het even wie. Maar hij zit wel nog in de N-VA-cluster omdat hij dat compenseert met veel vermeldingen van eigen partijleden.’ De kleur heeft dus niets te maken met ideologie of stijl, wel met het feit dat de politicus in kwestie interageert met accounts van een bepaalde cluster.

U vindt Knacks politieke Twitterkaart op Knack.be/twitterkaart

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content