Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘War on drugs in Antwerpen, nieuwe gebruikersruimtes in Luik: de politieke wereld staat in een spagaat’

‘In de Antwerpse riolen moet men stilaan een afkickprogramma voor de ratten overwegen’, schrijft Jean-Marie Dedecker.

Nieuws wordt pas nieuws als Bart De Wever het zegt. Dan hangen alle media aan zijn lippen en kijken zijn politieke tegenstanders met gespitste oren als gedrogeerde konijnen naar een lichtbak. Van de schoolstrijd naar de war on drugs, het is voor hem maar een interview ver, zelfs al is het eentje in de Nederlandse Volkskrant. In de Koekenstad woedt er een verkiezings- en een perceptieoorlog. Antwerpen is de grootste cocaïnehaven van Europa. Ons tochtgat aan De Schelde is minder beveiligd dan de haven van Rotterdam en daardoor goed voor de aanvoer van een derde van de wereldomzet aan coke. In 2017 werd er nog 39 ton wit poeder onderschept van de 1.400 ton dat er volgens de United Nations Office on Drugs en Crime jaarlijks in Zuid-Amerika geproduceerd wordt. Aan de analyses van het rioolwater te zien leveren de Sinjoren zelf ook een aanzienlijke bijdrage aan het bbp van Columbia. Velen lopen er blijkbaar ook rond met wit poeder in hun neus, en in de riolen moet men stilaan een afkickprogramma voor de ratten overwegen.

War on drugs in Antwerpen, nieuwe gebruikersruimtes in Luik: de politieke wereld staat in een spagaat.

De misdaadeconomie en de ‘Mocromaffia’ tieren er welig en zijn even gewelddadig geworden als in Nederland. Onze Noorderburen hebben nochtans een palmares te verdedigen als het op drugs aankomt. Tachtig procent van de Antwerpse cocaïne zou bestemd zijn voor de Nederlandse drugbaronnen, en met zo’n 20 miljard euro omzet in de verkoop van synthetische drugs zoals xtc zijn ze boven de Moerdijk zelfs wereldleider.

De Wever wijst niet alleen met de vinger naar de Hollanders, naar de drugsbaronieën en naar hun misdaadorganisaties, maar ook naar moskeeverenigingen, theehuizen en dubieuze visboeren. Hij suggereert zelfs corruptie en infiltratie in het politieke milieu. Een modderbad van wederzijdse verwijten. Als hij eventjes naar de schepenzitjes van zijn eigen N-VA kijkt zou hij nochtans al weet hebben van een afkickproblematiek in eigen rangen.

Toch krijgt hij historische steun uit onverwachte hoek. Karel Anthonissen, de gewezen integere directeur bij de Bijzondere belastinginspectie, voerde als fraudejager tussen 1997 en 1999 een onderzoek naar de bedrieglijke praktijken bij de Banque Chaabi du Maroc. Het bleek een witwasmachine te zijn voor drugsgeld. Toen hij aantoonde dat honderden Marokkaanse gezinnen er bij betrokken waren, en de herkomst van hun stortingen bij de bank niet konden verantwoorden, organiseerde Zohra Othman, advocate bij Progress Lawyers Network, betogingen voor het belastingkantoor van Karel. Zohra is al jaren schepen voor de communistische PVDA in Borgerhout. Slikken en prikken mag, als het maar de politieke zieltjeswinst en de ideologie dient.

Voor de enen is repressief optreden zaligmakend, voor de anderen is hun stoere oorlogstaal een teken van pure onmacht en is regulering en decriminalisering de oplossing.

Voor de enen is repressief optreden zaligmakend, voor de anderen is hun stoere oorlogstaal een teken van pure onmacht en is regulering en decriminalisering de oplossing. Met hun “Stroomplan” tracht men in Antwerpen de epidemie in te dijken, terwijl men in Luik, enkele kilometers stroomafwaarts, welzijnsknuffelaars de straat opstuurt om junkies uit te nodigen voor een prik- en spuitsessie op kosten van- en in huizen van de overheid. De politieke wereld staat in een spagaat. Op hun congres in Brussel keurde de SP.A zelfs een amendement goed voor de legalisering van cannabis. Dat het gedoogbeleid voor cannabis het gebruik van harddrugs zou indijken is ondertussen al lang achterhaald.

In De Tijd van 28 augustus stond te lezen dat Diageo, producent van onder andere Johnnie Walker Whisky kiest voor een investering in een nieuw genotsmiddel… cannabis! De drankengigant treedt daarmee in de voetsporen van InBev-directeur Chris Burggraeve en de Canadese premier Justin Trudeau, die als vertegenwoordigers van de happy few er enkel op uit zijn om naar eigen zeggen te investeren in genot… omdat de consument het wil.

Cultuurverschillen

Naar aanleiding van dit artikel stuurde gewezen senator en dokter-cardioloog, Lieve Van Ermen, mij onderstaand betoog. Ze stelt zich de vraag of enige ethiek of kennis van de medische context deze lui werkelijk totaal vreemd is. Marijs Geirnaert, psychiater bij de VAD (Vereniging voor Alcohol- en Andere Drugsproblemen), zei onlangs in een artikel dat het om cultuurverschillen gaat: ‘Wiet en hasj waren in het Midden-Oosten en de Maghreb bekend lang vooraleer ze in onze contreien gemeengoed werden. Alcohol was daar dan weer verboden. Elke cultuur wil zijn alternatief. Maar men vergeet dat cannabis reeds in het begin van de 20e eeuw als illegaal werd bestempeld in Egypte, omdat men inzag dat het aantal schizofrenen in de maatschappij schrikbarend toenam.’

Dr. Van Ermen vraagt zich af of wij in het Westen nu de trend willen zetten om deze psychose gemeengoed te maken, en of Diageo en consorten zoals InBev ook gaan investeren in nieuwe psychose-afdelingen. Daar is wel nood aan. In Vlaanderen is er maar één gerenommeerde afdeling, gelegen in Antwerpen: het Psychiatrisch Ziekenhuis Stuivenberg.

Van Ermen zou de lezer graag willen uitnodigen om met de gevolgen van overmatig cannabisgebruik kennis te maken. Om te gaan zien hoe tralies en isolatiecellen het probleem moeten indijken, om met de psychiaters te spreken en te vragen wat de trigger was die ervoor zorgde dat de bewoners daar geraakten: wiet.

Psychoses

Ons Belgisch cannabisbeleid faalt, betoogt Dr. Van Ermen. Volgens 15 onderzoekers van de KUL en de UGent waren de opnames in de psychiatrie die aan cannabis gelinkt zijn, verdubbeld op amper 10 jaar tijd. In sommige families is een kwart, en bij andere een tiende van de nakomelingen genetisch kwetsbaar voor psychose en cannabis is de trigger. Ze schrijft het volgende: ‘Hoe gek is een maatschappij dat ze de énige échte potentiële energie voor haar toekomst op het spel zet: de hersenen van jongeren? Dat ze omwille van winstbejag de gezondheid, de ontwikkeling van die jonge brains, hun geheugen en hun abstract denkvermogen op het spel zet? Wie van ons en die jongeren heeft wéét van zijn genenmateriaal en kwetsbaarheid tegenover psychoses?’

Het aantal longlobresecties wegens het springen van longalveolen en bullavorming bij jonge adolescenten, wat gelinkt wordt aan cannabis, stijgt enorm. En volgens de longchirurgen komen er meer en meer emfyseem patiënten bij, niet door de mijnbouw en de industrie, maar door de cannabisconsumptie.

Van Ermen vervolgt: ‘Dat Diageo en InBev investeren in een genetisch eenvoudige testmethode in plaats van. vogelpik te spelen met onze jongeren. Als ze dan toch zo graag investeren, dan daarin. De families en ouders zullen hen enorm dankbaar zijn. De wietconsument kost de maatschappij enorm veel méér aan hospitalisatie, opnames, medicatie en uiteindelijke invaliditeit. En dan heb ik het nog niet over het aantal marginale jongeren dat schrikbarend zal toenemen en de hieraan verbonden criminaliteit.’

Een wijze vrouw, die Lieve. Zelf heb ik ook een vriend wiens 34-jarige zoon zelfmoord gepleegd heeft, psychotisch afgetakeld door overmatig cannabisgebruik. Vandaar.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content