Nele Van den Broeck is de frontvrouw van Nele Needs a Holiday, een popband met theaterallures. In het Brusselse stadstheater stelt ze Nele Needs a Holiday: The Musical voor.
Waar bent u in godsnaam mee bezig?
Nele Van den Broeck:(grijnst) Je verwijst naar mijn tweewekelijkse column in De Standaard. De column van 14 januari 2019 eindig ik met: ‘Waar ik precies mee bezig ben, vraag het me morgen nog eens opnieuw.’ Wel, ik lijd aan de ziekte van de tijd: ik kan niet kiezen. De laatste keer dat wij elkaar spraken – in april 2017 – woonde ik in Zweden. Ik was erheen verhuisd voor de liefde. Het bleek niet de ware. Vervolgens verhuisde ik terug naar Londen, waar ik eerder woonde. Met mijn platen It’s My Party en Love Yeah onder de arm wilde ik het er maken als popmuzikant. Ik werkte er ook aan de musical die afgelopen zomer in première ging tijdens de Edinburgh Festival Fringe. Nu woon ik in Brussel en heb een nieuw lief. Ik had gehoopt dat het eens een Belgisch lief zou zijn, maar hij is van Amsterdam. Zucht! (lacht) Op dit eigenste ogenblik vertaal ik de musical voor de boventiteling in de KVS.
Ik lijd aan de ziekte van de tijd: ik kan niet kiezen.
Waarover gaat de musical?
Van den Broeck: Dit is na How to Fail at Being Perfect uit 2017 mijn tweede tragikomische kamermusical of ‘pop-opera’. Het is geen musical met spektakel en een happy end. Ik raak via mijn verhaal, dat zich in 2016 afspeelt, een maatschappelijk verhaal aan. Mijn hoofdpersonage heet Nele. Ze is 29. Terwijl haar vrienden zich settelen, verhuist zij naar Londen om een popster te worden. Het leven is er peperduur. Ze moet zelfs betalen om in een café op te mogen treden. Intussen wordt ze verliefd op een man die vindt dat zij de enige goede buitenlander is. Door de nakende brexit voelt ze zich niet langer welkom. Haar muziekcarrière flopt, de liefde droogt op. Ze verlaat Londen een illusie armer en een mislukking rijker.
Hoe groot is de kloof tussen dit personage en uzelf?
Van den Broeck: Er is geen kloof. Iedereen lijkt een handleiding te hebben over hoe je te handhaven in de wereld. Behalve ik. Dat leidt tot mentale pieken en dalen. Die vang ik op door openhartig te schrijven en muziek te maken. Columns en songs schrijven, dat is sprinten. Een musical schrijven is als een marathon lopen. Of een huis bouwen. Voor een echt huis heb ik geen geld. Voor een gezin evenmin. Kiezen voor kunst betekent vandaag voor velen kiezen voor een kinderloos bestaan.
Los daarvan: wat is er mis met mislukken? Waarom durven we onze mislukkingen niet te relativeren? Daarover gaat de musical. ‘ Maybe I should learn to live with my life‘, zing ik.
Gelukkig zijn er catsuits. U draagt ze haast op elke foto en in elke videoclip.
Van den Broeck: Ze dragen is mezelf het gevoel geven dat ik stoutmoedig ben. In de musical sta ik met Harriet Braine en Hannah Davis op de scène. We dragen elk zo’n pak en zien eruit als drie dappere astronautes. Bovendien spelen Hannah en Harriet alle nevenpersonages. Hun catsuits passen bij elk personage.
In welk decor floreren die catsuits?
Van den Broeck: In een kleurrijk bierbakkendecor. Zo brengen we een atypsiche musical die je naar huis stuurt met het idee dat er muziek zit in onze hersenspinsels.
Er komt ook een plaat. Hopelijk krijg ik daar subsidies voor. Desnoods betaal ik ze zelf. Dat is kunstenaar zijn anno 2019: je bent je eigen mecenas, zakelijk leider, tourmanager, vertaler, persattaché en decorontwerper. Misschien heb ik nu genoeg ervaring om Guy Cassiers op te volgen als directeur van Toneelhuis? (schatert)
Nele Needs A Holiday: The Musical, op 08/02 in KVS, Brussel. Volgend seizoen op tournee. Info: www.neleneedsaholiday.com.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
