Schild & Vrienden
Een van de positieve neveneffecten van de ophefmakende Pano-reportage over Schild & Vrienden is wel dat de relatie tussen de omstreden beweging en de N-VA niet ontkend kan worden, en dat het voor de naïevelingen onder ons nu wel duidelijk geworden is waar de N-VA echt voor staat (‘Medewerker N-VA verzorgde bokscursus voor Schild & Vrienden’, Knack nr. 39). Haar nationalisme is en blijft in wezen een vorm van collectief egoïsme, gericht tegen andere groepen van mensen. Of het nu gaat om de Vlamingen die hun pensée unique niet aanhangen, om dé Franstaligen, dé migranten of dé mannen die sexy ondergoed aantrekken: het maakt niet uit.
Voor mensen met een beetje gezond verstand moet het nu wel duidelijk zijn dat zo’n primitieve ideologie helemaal ongeschikt is om te overleven in de woelige context van vandaag en morgen. Het is eigenlijk de laatste strohalm van de blanke en vooral mannelijke losers die hun draai niet kunnen vinden in onze complexe wereld. En de kereltjes van Schild & Vrienden zijn daar het schoolvoorbeeld van.
Stephaan Taccoen, Brugge
Islamitische scholen
De keuze tussen enerzijds islamscholen en anderzijds een zwart circuit of thuisonderwijs, zoals aangehaald in de rubriek ‘U vraagt’ door pedagoog Hans Van Crombrugge, is een valse keuze (‘Islamitische scholen zijn een vorm van emancipatie’, Knack nr. 39). Vlaanderen heeft namelijk leerplicht, wat voor bijna 100 procent neerkomt op schoolplicht. Het pedagogische project van een islamschool mag je niet verwarren met het vak godsdienst, maar het is niet zo dat de overheid enige zeggenschap heeft over wat er in islamlessen verteld wordt: ze heeft controle op het onderwijs, met uitzondering van de levensbeschouwelijke vakken.
Het belangrijkste punt dat in ‘U vraagt’ wordt aangehaald, is de spanning tussen het recht van de ouders om kinderen op te voeden op basis van de eigen overtuiging en het recht van een kind op een open toekomst. Opvoeden in het eigen geloof is een grondrecht van de burger, maar moet dat per se op school? Is een school niet bij uitstek de plaats om over andere overtuigingen te leren, en om te begrijpen waar religies over gaan en waar ze vandaan komen?
Islamscholen vergroten het risico dat kinderen levensbeschouwelijk geïndoctrineerd worden in de overtuigingen van de eigen gemeenschap, ook al worden voor de rest de eindtermen gerespecteerd. Er bestaat wel degelijk een oplossing om de aangehaalde spanning op te lossen: stop de subsidiëring van alle godsdienstlessen binnen de schoolmuren.
Nick de Clippel, Leuven
Fascisme
Onder de veelzeggende titel ‘Kleine Mussolini’s’ ( Knack nr. 38) stelt Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck dat nazivergelijkingen een te mijden genre zijn, maar hij vindt ze wel ‘niet meer dan begrijpelijk’. Erger wordt het als hij aan het eind van zijn commentaar eens te meer hetzelfde doet, zij het door de postertekst van een of ander marginaal clubje aan te halen: ‘Nu je weer alles over buitenlanders mag zeggen, vind ik dat je sommige politici best weer fascisten mag noemen.’
Het is een beproefde techniek om verwerpelijke uitspraken als citaat van een ander aan te halen en ze dan ‘begrijpelijk’ te vinden. Meneer Bultinck vindt het alleen een kwestie van ‘schoonheidsprijzen’ waarvan de tijd allang voorbij zou zijn. Uiteraard zijn er echte fascisten en neonazi’s, maar daar gaat het hier duidelijk niet over.
Belangrijke meningsverschillen in het publieke debat worden van tafel geveegd door de andere partij af te doen als intolerant, zegt sociologieprofessor Frank Furedi. Hetzelfde gebeurt als je je tegenstrevers als fascist afschildert: je legt hun het zwijgen op en poneert in dezelfde beweging je eigen morele superioriteit. Terwijl Hillary Clinton het destijds in de States nog braafjes had over ‘ deplorables‘, gaat het bij onze zichzelf ‘links’ noemende politiek correcte denkers vandaag steevast over ‘fascisten’ of ‘racisten’.
Iets verder in hetzelfde nummer van Knack stipt Walter Pauli aan dat er op sociale media talloze varianten van N-VA’ers in nazi-uniform te vinden zijn. ‘Welke Twittervolgers en Facebookvrienden roepen de auteurs van die beelden of uitspraken nog ter verantwoording?’ vraagt hij zich af. Ik denk dat meneer Bultinck zich aangesproken mag voelen.
In Duitsland werd onlangs de niet-politiek correcte linkse beweging Aufstehen opgericht. In België zijn we duidelijk nog lang niet zover.
Paul Van Pee, socioloog en criminoloog, Ottenburg
Dirk Voorhoof
Hoe kan een emeritus professor mediarecht als Dirk Voorhoof in ‘Het vermoeden van onschuld is geen absoluut principe’ ( Knack nr. 38), Bart De Pauw en Roger Van Gheluwe in één adem noemen? In onze rechtspraak, en ook in mediarecht, gelden er toch minimale regels?
Ben je emeritus voor het leven? Ik mag hopen van niet.
Mieke Van den Berghe, eredirecteur-generaal van de Federale Voorlichtingsdienst, nu Kanselarij van de Eerste Minister
Kurt Van Eeghem
Ik was een beetje geschokt te vernemen dat Kurt Van Eeghem getroffen is door prostaatkanker (‘Ik wil een troostbrenger zijn’, Knack nr. 38). Ik kende hem vroeger goed. Hij was de altijd aimabele man, vriendelijk en met immer een goed woordje voor iedereen. Ik was altijd blij als ik hem op televisie zag.
Ik zal nooit vergeten dat Kurt, toen ik in een depressie zat, zei: ‘Als jij binnenkomt is het net of een fris windje komt aangewaaid.’ Zo een uitspraak had ik toen echt nodig. Ik wil hem graag voor de rest van zijn leven een goede gezondheid toewensen.
Lia Baudouin
