Het laatste woord

Co-ouderschap

Co-ouderschap

De regel zegt dat de ouder er moet zijn als de kinderen hem of haar nodig hebben, en niet omgekeerd (‘De moeder is toch niet per definitie een betere opvoeder dan de vader?’, Knack nr. 4). Het zit in onze genen dat een kind dichter zal aanleunen bij zijn moeder. Het is dus normaal dat een co-ouderschap van 50/50 niet in het voordeel van de kinderen werkt. Het is zelfs nog straffer: de meeste mannen zijn geen vragende partij om 50 procent van hun tijd aan hun kinderen te besteden. De moeder daarentegen is het meestal al gewend om het leeuwendeel van de kinderzorg op zich te nemen. Bijgevolg is het in zeer veel gevallen normaal dat een regeling van 20/80 in het voordeel van de moeder wordt toegepast. Kinderen stellen het bijzonder op prijs na de opvang of na schooltijd de rest van hun tijd door te brengen in de vertrouwde gezellige omgeving van hun echte thuis.

Georges Bulckaert

Onderwijs

In ‘Waarom moet je weten hoe je cappuccino spelt als je het zo kunt opzoeken’ (Knack nr. 4) geeft de voorzitter van het Netwerk Didactiek Nederlands José Vandekerckhove behartigenswaardige adviezen voor de vernieuwing van het vak Nederlands op de middelbare school. Maar hij merkt ook op dat het geen ramp zou zijn om een uur Nederlands in de eerste graad op te offeren voor een vak als mens en maatschappij. Daarmee maakt hij toch een verkeerde inschatting van onze superdiverse maatschappij en van de specifieke rol van het vak Nederlands daarin.

Nu al is de thuistaal van een kwart van de kinderen uit het basisonderwijs in Vlaanderen niet meer het Nederlands. En in Antwerpen en Brussel is een meerderheid van de kinderen jonger dan tien jaar van allochtone origine. Alleen de complexloze acceptatie van die superdiversiteit en de ermee gepaard gaande noodzaak aan een nieuwe interculturaliteit kan een hoopvol perspectief bieden op een goed functionerende maatschappij. Als we ‘de boel bij elkaar willen houden’, zullen we over een gedeelde taal moeten blijven beschikken. In de toenemende Babelse spraakdiversiteit blijft het Nederlands maatschappelijk cruciaal. De positie van het Nederlands moet daarom in het onderwijs onaantastbaar blijven.

Ludo Beheydt,

Herent

Bouwfraude

In ‘Calimerohelm’ (Knack nr. 4) vermeldt hoofdredacteur Bert Bultinck dat de verdachtmakingen rond bouwfraude in Antwerpen nog altijd niet hardgemaakt zijn. Dat klopt, maar er heeft zich iets voorgedaan wat op zijn minst vragen oproept. We weten allemaal hoe graag de N-VA de PS als de ‘rode pest’ voorstelt. Maar in april 2016 vroeg het parket-generaal van Luik aan het parlement de opheffing van de politieke onschendbaarheid van Alain Mathot, zoon van wijlen Guy Mathot en een kopstuk van die vervloekte PS in Luik. Hij werd verdacht van het aannemen van smeergeld van het Franse bedrijf Inova in het dossier van de te bouwen verbrandingsoven in Herstal. Filip De Winter en een van zijn kompanen verlieten voor de stemming het parlement en de N-VA stemde tegen de opheffing.

Klimaat (1)
Klimaat (1)

Het antwoord op de vraag waarom de N-VA tegenstemde, nu ze juist de kans had om de PS aan te pakken, vinden we terug in het feit dat OGEO, het pensioenfonds voor de ambtenaren van de stad Luik, miljoenen euro’s had laten vloeien naar Land Invest. Land Invest was voor de rest in handen van de familie Van der Paal, notoir mecenas van extreemrechts en goed bevriend met de kopstukken van het Vlaams Belang en de Antwerpse N-VA. Namens OGEO zat Alain Mathot in Land Invest en hij was zeker op de hoogte van het reilen en zeilen tussen Land Invest en de Antwerpse vastgoedmaatschappij van de stad Antwerpen, waar de N-VA de scepter zwaaide. Is het onzinnig om te denken dat de N-VA en het Vlaams Belang wilden voorkomen dat Alain Mathot in het dossier van de bouwfraude uit de biecht zou spreken? Dat Bart De Wever nu opnieuw de PS probeert weg te zetten ‘als het ultieme politieke kwaad’ is dan ook totaal ongeloofwaardig. Uit het bovenstaande blijkt dat de N-VA maar al te graag hand- en spandiensten levert aan die door haar vermaledijde PS, als het haar goed uitkomt.

Jan Janssens

Facebook

In ons geval klopt de factchecker ‘Facebook is voor oude mensen’ (Knack nr. 5) wel. Ons gezin telt vier personen: mijn man en ik, allebei 46 jaar, onze dochter 16 jaar en onze zoon 18 jaar. Enkel onze zoon heeft een account op Facebook omdat hij en zijn beste vriend voetbaltoernooien organiseren op school. Mijn vader van 72 jaar daarentegen zit de hele dag op Facebook!

Samly Pham

Klimaat (1)

De discussie over het verminderen van de CO2-uitstoot is in de eerste plaats een centenkwestie (‘Zal de Europese Unie de opwarming van de aarde tegenhouden’, Knack nr. 6). Er wordt druk gedebatteerd over de (on)haalbaarheid van deze of gene oplossing, maar waar zijn de cijfers? Waar is de onderbouwing? Wat is het potentieel van de verschillende oplossingen en hoeveel kosten ze? Andere landen becijferen dat, maar voor België is het kennelijk te veel gevraagd.

Erwin Cornelis,

Mol

Klimaat (2)

De ‘ecorealisten’ pleiten voor een toekomst waarbij kerncentrales instaan voor de Belgische energieproductie. Het toekomstbeeld van de ecorealisten houdt niet enkel het neoliberale marktdenken in stand, maar promoot een methode van energiewinning die enorme risico’s voor mens en milieu inhoudt. Ze zadelen toekomstige generaties op met een zware verantwoordelijkheid: het bewaken, bewaren en onder controle houden van het nog duizenden jaren hoogradioactief afval.

Maïté de Haan

Klimaat (3)

We kunnen alleen maar bewondering hebben voor de voortrekkersrol van Anuna De Wever en Kyra Gantois. Opmerkingen dat ze beter zouden gaan studeren wijzen op een totaal gebrek aan visie. Het is niet over enkele jaren dat ze oplossingen moeten aandragen, maar nu meteen. De onkunde van onze vaderlandse politiek wordt nog maar eens duidelijk door het flagrante gebrek aan daadkracht. Vier ministers die aan verschillende touwtjes trekken en zo elke actie in de kiem smoren. En dan nog eentje die er een complot in ziet! Hopelijk blijven de twee toffe ‘meiden met ballen’ onverschillig voor de zure reacties van de politiek politicienne, want die krijgt een welverdiende dikke middelvinger.

Jean-Paul Dullers

Angela Merkel

Prachtig artikel over Angela Merkel en de ontwikkelingen in Oost-Duitsland (‘Het is pijnlijk dat er zo weinig belangstelling is voor Oost-Duitsland’, Knack nr. 5). Mijn waardering voor de bondskanselier is er nog groter door geworden.

Maria Claessens

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content