Reuzeninktvissen hebben reuzenogen om potvissen te zien komen.
Er worden weinig min of meer intacte reuzeninktvissen uit de diepzee opgehaald, maar als het toch eens gebeurt wordt er niets onverlet gelaten om zoveel mogelijk kennis over de mysterieuze dieren te verzamelen. Zo blijken ze ogen van gemiddeld 27 centimeter diameter te hebben – dat is in absolute cijfers het grootste oog uit het dierenrijk.
De vraag drong zich onmiddellijk op waarom de inktvissen zulke gigantische ogen hebben, want op de grote dieptes in de oceaan waar ze leven is er geen licht, zodat ze in principe geen belang hebben bij de ontwikkeling en het onderhoud van complexe ogen.
Toch hebben wiskundige modellen, beschreven in het vakblad Current Biology, aangetoond dat de ogen een nut hebben: ze moeten zo groot zijn om het weinige licht te detecteren dat er dieper dan 500 meter in een oceaan te zien is. Dat licht is niet afkomstig van de zon, wel van de bioluminescentie die een aantal wezentjes in de diepzee om diverse redenen ontwikkeld hebben. Diertjes produceren er hun eigen licht om partners te vinden en argeloze prooien aan te trekken.
Het idee is nu dat potvissen bij hun verplaatsingen in de diepzee fosforiserende sporen achter zich laten door het verstoren van lichtgevende wezentjes. Reuzeninktvissen kunnen die met hun grote ogen detecteren, zodat ze zich regelmatig op tijd uit de voeten kunnen maken. Reuzeninktvissen zijn een belangrijke prooi van potvissen. (DD)
