Amper is Eric Van Meir opnieuw hulptrainer van Lierse of de geel- zwarten tonen weer teken van leven. Als Lierse komend weekend Kortrijk klopt, blijft het zo goed als zeker in eerste klasse.
Hoofdtrainer Hany Ramzy stelde na de thuisnederlaag tegen KV Mechelen zijn functie in vraag, net zoals Van Meir dat twee jaar geleden had gedaan.
“De dag na Mechelen heeft hij zich heel nederig opgesteld tegenover de spelers en de technische staf”, vertelt Van Meir in Sport/Voetbalmagazine. “Hij heeft gezegd dat hij fouten gemaakt heeft, dat hij zelf de discipline wat verwaarloosd heeft. Als je streng bent voor je spelers, moet je ook streng zijn voor jezelf. Hij heeft zichzelf ook in vraag gesteld, en gevraagd of wij vonden dat hij fouten had gemaakt.”
En wat heeft Van Meir daarop gezegd? “Ik heb hem bijvoorbeeld gevraagd waarom hij niet voor 4-4-2 had gekozen. Zijn argumentatie hield steek. Pouga was nog niet fit genoeg om vanaf de aftrap te spelen, Adesanya zit met een serieuze dip. Bovendien zijn Hazurov en Pouga twee dezelfde types, geen complementaire spitsen. De vraag bij Lierse is: als je met twee spitsen speelt, hoe vul je dan je middenveld in? We hebben namelijk niet echt flankspelers, wel veel lopende middenvelders.”
De Pierre Denier van Lierse
Eric Van Meir, boegbeeld van de ploeg die in 1997 verrassend de landstitel won, heeft al bijna alle functies bij SK Lierse bekleed. Behalve die van bestuurder. Welke functie geniet zijn voorkeur? “Die van hulptrainer, degene waarvoor ik de meeste waardering kreeg”, antwoordt de ex-international. “Liefst ben ik een soort Pierre Denier van Lierse, een hulptrainer die voor de constante zorgt in een wisselend personeelsbeleid. Dat na de wedstrijd tegen Beerschot sommige spelers mijn terugkeer aangaven als een van de oorzaken van dat succes, heeft me deugd gedaan.”
Tussen hem en voorzitter Maged Samy is er niets gebroken, beweert hij: “Nee, hij heeft zich in november ook bij mij geëxcuseerd toen de trainer aangaf liever niet met mij te willen werken. Samy ziet me als Liersemonument en heeft ooit gezegd dat ik hier nooit weg mag, maar een kast kan je niet blijven buiten en weer binnen schuiven.”
“Het is niet plezant als je in november zonder enige uitleg aan de kant geschoven wordt. Dat zat diep, maar als je vervolgens met het pure voetbal bij de beloften geconfronteerd wordt, dan steekt dat enthousiasme van die jongens mij weer aan. Ik ben niet het type dat stokken in de wielen gaat steken. Ooit wil ik wel de waarheid weten over wat er in november gebeurd is, maar nu telt alleen het belang en het overleven van Lierse.”
