Haar boek komt pas dinsdag op de markt, maar uit een voorpublicatie en lekken blijkt dat Donna Brazile, gewezen interim-partijvoorzitter van de Democraten, brandhout maakt van Hillary Clinton. Brazile voelde zich behandeld als ‘een slaaf’ en overwoog om Joe Biden tot presidentskandidaat te bombarderen.
Over de voorpublicatie uit Hacks: The Inside Story of the Break-ins and Breakdowns That Put Donald Trump in the White House is al veel inkt gevloeid. Donna Brazile beschrijft in het uittreksel van haar boek dat door de nieuwssite Politico werd gepubiceerd, hoe ze ontdekte dat er in augustus 2015 een overeenkomst tussen de partijleiding (DNC) en de Clinton-campagne was getekend waarbij de partij in ruil voor geld de feitelijke macht afstond aan Hillary Clinton. De overeenkomst stipuleerde dat ‘in ruil voor fondsen werven en investeren in de partij Hillary de financiën van de partij zou controleren, naast de strategie en alle geld dat werd geworven. Haar campagne had vetorecht over de communicatieverantwoordelijke van de partij, en de eindbeslissing over alle andere topposities’ in de DNC. ‘De DNC verbond er zich ook toe overleg te plegen met de campagne over alle andere aanwervingen, budgetten, data, analyses en mailings’.
Nu heeft The Washington Post uit een gelekt exemplaar van het boek geleerd dat Brazile serieus overwogen heeft om Hillary Clinton te vervangen als presidentskandidaat door Obama’s vicepresident Joe Biden.
Ze liep rond met dat plan nadat Clinton op 11 september 2016 onwel was geworden tijdens een herdenkingsplechtigheid in New York.
Ze had de presidentskandidaat twee dagen eerder gezien, en toen stond ze ook al ‘onvast op haar benen’, duidelijk getekend door een longontsteking. Brazile ging ervan uit dat het ernstig gesteld was met Hillary.
‘Alsof iemand gestorven was’
De gezondheidstoestand van Clinton was één element, maar Brazile was naar eigen zeggen ook onder de voet van de ‘bloedloosheid’ en de ‘geur van verlies’ in de campagne, de evidente breuk tussen Hillary Clinton en kiezers uit de arbeidersklasse. Het hoofdkwartier van Clinton in Brooklyn omschrijft ze als een steriele ziekenhuisafdeling waar net ‘iemand gestorven was’.
Ze speelde in haar hoofd met alternatieve mogelijkheden en kwam uit bij een ticket met Joe Biden als presidentskandidaat en de jonge senator Cory Booker als running mate.
Biden had altijd een goede band met arbeiders en Booker zou jongeren en minderheden kunnen mobiliseren.
Ze had natuurlijk niet de bevoegdheid om eigenhandig de democratisch verkozen kandidaten te vervangen, maar ingeval van ziekte of onvermogen van de verkozen kandidaat zou ze als partijvoorzitter wel een cruciale rol hebben gekregen bij de zoektocht naar een vervanger, samen met de partijtop in het Congres.
De campagne stuurde een topmedewerker op haar af om te maken dat ‘Donna niets geks zou doen’, schrijft ze.
Clinton werd weer beter en de plannen werden afgevoerd.
‘Wat ook mijn twijfels en angsten waren omtrent de verkiezingen en Hillary als kandidaat’, schrijft Brazile, ‘ik kon mijn dreiging om haar te vervangen niet hard maken’, ook al omdat ze wel begreep dat een grote groep vrouwen in de partij echt uitkeek naar een vrouwelijke president.
‘Ik ben Patsey de slaaf niet’
In het algemeen voelde Brazile zich slecht behandeld door de campagne. De Clintoncampagne draaide de geldkraan dicht, zodat haar mogelijkheden beperkt warden. Tijdens een gesprek met drie topmedewerkers van Clinton beklaagde ze zich erover dat ze als een slaaf werd behandeld.
‘Ik ben Patsey de slaaf niet’, wierp ze tegen, verwijzend naar een hoofdfiguur uit de film 12 Years a Slave. ‘Jullie blijven me maar van de zweep geven en afranselen en jullie geven me nooit geld of wat dan ook om me in staat te stellen mijn verdomde werk te doen. Ik ga jullie zondebok niet zijn!’ (whipping girl, hier vertaald als zondebok, betekent letterlijk geselmeisje)
Wat maakt dat Donna Brazile (57), bijna dag op dag een jaar na de presidentsverkiezingen een aanval inzet op Hillary Clinton? Haar kritiek is trouwens breder dan dat: ook president Barack Obama (die zich niet bezighield met de partij en de financiën verwaarloosde) en haar voorganger als voorzitter Debbie Wasserman Schultz(die in het algemeen laks was, en onder wier bestuur Hillary bevoordeeld werd tegenover Bernie Sanders) krijgen de volle laag.
Vrij elektron
Brazile, die tijdens een deel van de campagne CNN-commentator was, en in die hoedanigheid een vraag had doorgespeeld aan Clinton, werd zeker toen dat bekend werd door de aanhangers van Sanders beschouwd als een poulain van Clinton.Maar ze was altijd onafhankelijker dan dat, zeggen vrienden.
Ze is een van vele figuren die vinden dat de nederlaag van Hillary Clinton nog niet afdoende is verwerkt en dat de partij door het verwerkingsproces moet gaan wil ze in de toekomst niet dezelfde fouten maken. Ze was ongetwijfeld echt gechoqueerd door wat ze bij de partij en in de Clintoncampagne terugvond (tot en met racisme, suggereert The Washington Post), en ze was echt verbolgen omdat de campagne de raad negeerde van specialisten die wisten dat het de verkeerde kant opging, maar misschien is dit boek vooral een poging om het hoofdstuk Clinton voor de partij af te sluiten, en zich te positioneren als een vrij elektron in een universum waar de achterban eerder aan de kant staat van Sanders of Elizabeth Warren dan van de heel gematigde kopstukken in het parlement zoals Nancy Pelosi, die helemaal op de lijn van Clinton zaten.
Brazile, afkomstig uit Louisiana, begon haar nationale politieke carrière in 1984 in de presidentscampagne van Jesse Jackson. Ze was in de controversiële presidentsverkiezingen van 2000 campagneleider van Al Gore.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
